visie en waarde
omgevingswet
opleidingen
over
referenties
blog
contact
≡
visie en waarde
omgevingswet
opleidingen
over
referenties
blog
contact
Label: 'sturing door de raad'
De volgende informatie is beschikbaar over 'sturing door de raad'.
Gemeenteraad tandeloze waakhond onder de Omgevingswet
De Omgevingswet gaat uit van een beleidscyclus. Die moet ertoe leiden dat beleidsdoelstellingen en omgevingswaarden werkelijkheid worden. De gemeenteraad heeft de rol van waakhond. Maar heeft hij ook tanden om te bijten?
De gemeenteraad en handhaving van bestemmingsplannen.
Enige tijd geleden heb ik ‘geklankbord’ met een raadsfractie. Daarbij kwam o.a. aan de orde dat er erg veel voorstellen bij de gemeenteraad lagen om illegale situaties te legaliseren. De fractieleden hadden daardoor het gevoel dat mensen die zich aan de regels houden en activiteiten netjes aanvragen in hun gemeente slechter af waren dan mensen ‘die maar wat doen’. Kan de gemeenteraad hier wat aan doen? Een interessante vraag.
Betekenis van overeenkomsten voor de gemeenteraad
Colleges van burgemeester en wethouders sluiten veel overeenkomsten over grondexploitatie. Meestal gebeurt dat voordat een ruimtelijk besluit is genomen. Wat nu als dat ruimtelijk besluit er uiteindelijk niet komt, bijvoorbeeld vanwege ingediende zienswijzen of omdat de gemeenteraad er niet mee instemt? Hoe hard is dan zo’n overeenkomst?
Principebesluit: hoe bindend is dat?
Onlangs sprak ik met raadsleden over een principebesluit van burgemeester en wethouders. Het betrof een bedrijventerrein waar gebouwen leegstaan en verloedering toeslaat. Het is eigendom van een buitenlands bedrijf. Een projectontwikkelaar wil het kopen om er woningen te bouwen, waarvoor sloop van de gebouwen en milieusanering nodig is. Het college heeft een principebesluit genomen op basis waarvan de ontwikkelaar zijn idee kan uitwerken. Er is nog geen intentieovereenkomst gesloten. Een burgerinitiatief pleit voor behoud van enkele gebouwen vanwege hun (cultuur)historische waarde. Dat lijkt niet te passen bij het idee van de ontwikkelaar.
De gemeenteraad besluit weer over omgevingsvergunningen
Mijn blog van 10 september 2014 ging over het aanwijzingsbesluit van de gemeenteraad van Smallingerland. Dat hield in dat B&W nooit een verklaring van geen bedenkingen hoeven te vragen bij omgevingsvergunningen waarmee wordt afgeweken van bestemmingsplannen. De Afdeling bestuursrecht die als bestuursrechter in hoger beroep oordeelde, zette daar een dikke streep door. De vergunning die op basis van dat besluit was verleend, ging onderuit. Op 27 mei jl. is weer een dergelijk aanwijzingsbesluit gesneuveld, deze keer van gemeente Den Haag. Er was een omgevingsvergunning verleend voor een windturbine in afwijking van het bestemmingsplan. Burgemeester en wethouders van buurgemeente Leidschendam-Voorburg maakten bezwaar en stelden beroep en hoger beroep in.
Het feest dat bestemmingsplannen heet….
Tijdens de cursus voor griffiers en raadsadviseurs, die ik gisteren met Olaf Schuwer heb gegeven kwam ‘het feest dat bestemmingsplannen heet’ ter sprake. De betreffende griffier doelde daarmee op de vele bestemmingsplannen waarover de gemeenteraad in haar gemeente moet beslissen en de uitgebreide vergaderingen die daarvan het gevolg zijn. Vergaderingen die vaak dunnetjes overdoen waarover al eerder is getwist. Kan dat niet wat minder, was de vraag.
De macht van de provincie
In 2008 trad de ‘nieuwe’ Wet op de ruimtelijke ordening in werking. Daarbij werd de goedkeuring van bestemmingsplannen door Gedeputeerde Staten en met het artikel ook de verklaring van geen bezwaar bij artikel 19 WRO afgeschaft. De Wro ging bovendien uit van het motto: ‘Decentraal wat kan, centraal wat moet’. Rijk en provincie mogen hun bevoegdheden alleen inzetten als er sprake is van een nationaal respectievelijk provinciaal belang. Velen dachten daarmee van de ‘betutteling’ door de provincie af te zijn. Zij zijn bedrogen uitgekomen.
Duurzaamheid een containerbegrip: nou en?!
Vaak hoor ik over duurzaamheid: ‘dat is een containerbegrip’. Meestal als excuus om er niet op door te gaan. In ons taalgebruik zitten echter veel ‘containerbegrippen’. Wat dacht u van ‘veiligheid’, ‘zorg’, ‘vriendschap’ en ‘liefde’. Daar valt van alles onder. Wat bedoeld is, is vaak heel duidelijk. Maar wat het voor het handelen van alledag betekent: dat is een ander verhaal.
Volgens het woordenboek is een ‘container’: ‘iets dat iets kan bevatten’. Zoeken we ‘duurzaamheid’ op dan verschijnt: ‘eigenschap van lang goed te blijven of te blijven bestaan’ en ‘het streven om verstandig met energiebronnen en het milieu om te gaan’.
Richtinggevend is de betekenis die de VN-commissie Brundtlandt in 1987 aan duurzaamheid gaf: ‘..dat menselijke handelingen geen belasting mogen zijn voor de (leef)omgeving en voor het milieu, zodat ook toekomstige generaties gebruik kunnen maken van die omgeving. Nieuwe ontwikkelingen moeten daarom aansluiten op de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen’.
Wie is er nog bang voor planschade?
Het lijkt erop dat planschade alleen nog in abnormale en heel specifieke gevallen wordt vergoed. Planschade lijkt te worden ontmoedigd. Daardoor wordt eigendomsrecht minder waard . Dit wordt gerechtvaardigd omdat een burger in onze dichtbevolkte samenleving er maar rekening mee moet houden dat zijn omgeving kan veranderen: het nadeel daarvan moet hij zelf dragen. Wat veroorzaakt deze trend?
MENSELIJK
Oog voor mens en omgeving binnen de juridische puzzel.
NIEUWE STRUCTUREN
RO gaat nog te veel over de geijkte paden. Durf die los te laten.
DRAAGVLAK
RO bekijk je vanuit alle invalshoeken. Alleen dan krijg je mensen mee.