Van der Schoot Advies

Slide background

Slide background

Slide background

Label: 'gemeenteraad'

De volgende informatie is beschikbaar over 'gemeenteraad'.

Gemeenteraad tandeloze waakhond onder de Omgevingswet

De Omgevingswet gaat uit van een beleidscyclus. Die moet ertoe leiden dat beleidsdoelstellingen en omgevingswaarden werkelijkheid worden. De gemeenteraad heeft de rol van waakhond. Maar heeft hij ook tanden om te bijten?

Slager keurt eigen vlees, ontwikkelaar doet zelf onderzoek. Goede zaak?

Een ruimtelijk besluit moet dienen ten behoeve van ‘een goede ruimtelijke ordening’. Daarvan is sprake als alle belangen zijn onderzocht en tegen elkaar zijn afgewogen. De uiteindelijke keuze moet goed gemotiveerd zijn. De in de wet opgenomen procedures waarborgen dit.

Een gemeenteraad die een bestemmingsplan vaststelt of een college dat een omgevingsvergunning verleent, moet dus heel wat onderzoek doen. In de praktijk worden de werkzaamheden hiervoor nogal eens overgelaten aan degene die om de bestemmingsplanherziening of de verlening van de omgevingsvergunning verzoekt. Vaak levert hij ook zelf de ruimtelijke onderbouwing of een concept-bestemmingsplan aan. Hierin staat de beleidsmatige afweging over de ruimtelijke aanvaardbaarheid van de nieuwe ontwikkelingen.

In overeenkomsten is vaak expliciet vastgelegd, dat de initiatiefnemer voor eigen rekening en risico onderzoek doet en de argumentatie aanlevert. B&W op hun beurt nemen de inspanningsverplichting op zich om medewerking te verlenen aan de vereiste procedures. Feitelijk onderzoekt de initiatiefnemer dus zelf en is er hooguit een toetsing van gemeentewege.

Betekenis van overeenkomsten voor de gemeenteraad

Colleges van burgemeester en wethouders sluiten veel overeenkomsten over grondexploitatie. Meestal gebeurt dat voordat een ruimtelijk besluit is genomen. Wat nu als dat ruimtelijk besluit er uiteindelijk niet komt, bijvoorbeeld vanwege ingediende zienswijzen of omdat de gemeenteraad er niet mee instemt? Hoe hard is dan zo’n overeenkomst?

Principebesluit: hoe bindend is dat?

Onlangs sprak ik met raadsleden over een principebesluit van burgemeester en wethouders. Het betrof een bedrijventerrein waar gebouwen leegstaan en verloedering toeslaat. Het is eigendom van een buitenlands bedrijf. Een projectontwikkelaar wil het kopen om er woningen te bouwen, waarvoor sloop van de gebouwen en milieusanering nodig is. Het college heeft een principebesluit genomen op basis waarvan de ontwikkelaar zijn idee kan uitwerken. Er is nog geen intentieovereenkomst gesloten. Een burgerinitiatief pleit voor behoud van enkele gebouwen vanwege hun (cultuur)historische waarde. Dat lijkt niet te passen bij het idee van de ontwikkelaar.

De positie van de burger bij nieuwbouwlocaties

Sinds enige jaren geldt het zogenaamde relativiteitsbeginsel van artikel 8:69a Awb: ‘De bestuursrechter vernietigt een besluit niet op de grond dat het in strijd is met een geschreven of ongeschreven rechtsregel of een algemeen rechtsbeginsel, indien deze regel of dit beginsel kennelijk niet strekt tot bescherming van de belangen van degene die zich daarop beroept.’ Een belanghebbende die beroep aantekent bij een rechter kan dus niet alle wetten zo maar inroepen, zelfs niet al wordt in strijd met een wet gehandeld. Duidelijk zal moeten zijn dat de regel waarop hij zich beroept, geschreven is voor het belang dat hij aanvoert.

Conserverend bestemmen: soms zo simpel nog niet.

In veel raadsstukken over bestemmingsplannen staat dat het gaat om een ‘conserverend plan’. Vaak is dit voor de raadsleden bedoeld als geruststelling: ‘maak u vooral niet druk, dit plan bevat geen nieuwe ontwikkelingen’. Hier zit een adder onder het gras.

De vraag is namelijk wat wordt bedoeld met conserverend bestemmen. Dat kan namelijk twee dingen inhouden: in het bestemmingsplan wordt de bestaande feitelijke situatie opgenomen of in het bestemmingsplan worden de mogelijkheden die het vorige plan bood overgenomen. Dit heet dan in beide gevallen ‘conserverend’, omdat er geen nieuwe ontwikkelingen worden toegestaan.

De gemeenteraad besluit weer over omgevingsvergunningen

Mijn blog van 10 september 2014 ging over het aanwijzingsbesluit van de gemeenteraad van Smallingerland. Dat hield in dat B&W nooit een verklaring van geen bedenkingen hoeven te vragen bij omgevingsvergunningen waarmee wordt afgeweken van bestemmingsplannen. De Afdeling bestuursrecht die als bestuursrechter in hoger beroep oordeelde, zette daar een dikke streep door. De vergunning die op basis van dat besluit was verleend, ging onderuit. Op 27 mei jl. is weer een dergelijk aanwijzingsbesluit gesneuveld, deze keer van gemeente Den Haag. Er was een omgevingsvergunning verleend voor een windturbine in afwijking van het bestemmingsplan. Burgemeester en wethouders van buurgemeente Leidschendam-Voorburg maakten bezwaar en stelden beroep en hoger beroep in.

Het feest dat bestemmingsplannen heet….

Tijdens de cursus voor griffiers en raadsadviseurs, die ik gisteren met Olaf Schuwer heb gegeven kwam ‘het feest dat bestemmingsplannen heet’ ter sprake. De betreffende griffier doelde daarmee op de vele bestemmingsplannen waarover de gemeenteraad in haar gemeente moet beslissen en de uitgebreide vergaderingen die daarvan het gevolg zijn. Vergaderingen die vaak dunnetjes overdoen waarover al eerder is getwist. Kan dat niet wat minder, was de vraag.

Wel degelijk gevolgen bij niet op tijd vaststellen van een bestemmingsplan

Als een bestemmingsplan in ontwerp ter inzage heeft gelegen, heeft de gemeenteraad 12 weken tijd voor de vaststelling daarvan. Dat is soms krap. Bestuurders worden nog wel eens gerust gesteld met de mededeling dat het toch maar een ‘termijn van orde’ is. Alsof het overschrijden van de termijn geen consequenties heeft. Maar dat is wel degelijk het geval.

Burgerparticipatie: burger en gemeenteraad aan zet

Dit jaar heb ik veel bijeenkomsten gehouden voor gemeenteraden over de Omgevingswet. Altijd gingen de discussies over burgerparticipatie. Hoe kun je daar nu de raad aan zet laten en ook de burger? Hoe voorkom je dat er verkeerde verwachtingen ontstaan? Wat is de rol van de volksvertegenwoordiging nog als je aan burgerparticipatie doet?

De willekeur van het principebesluit (2)

Wil ook de omgevingstafel een initiatief mogelijk maken, zonder zekerheid te bieden. Hoeveel zekerheid bieden vooraf gestelde randvoorwaarden van de gemeenteraad? Misschien meer dan je denkt.

MENSELIJK

Oog voor mens en omgeving binnen de juridische puzzel.

NIEUWE STRUCTUREN

RO gaat nog te veel over de geijkte paden. Durf die los te laten.

DRAAGVLAK

RO bekijk je vanuit alle invalshoeken. Alleen dan krijg je mensen mee.