Slide background
Slide background
Slide background
De gemeenteraad besluit weer over omgevingsvergunningen
05-06-2015
Mijn blog van 10 september 2014 ging over het aanwijzingsbesluit van de gemeenteraad van Smallingerland. Dat hield in dat B&W nooit een verklaring van geen bedenkingen hoeven te vragen bij omgevingsvergunningen waarmee wordt afgeweken van bestemmingsplannen. De Afdeling bestuursrecht die als bestuursrechter in hoger beroep oordeelde, zette daar een dikke streep door. De vergunning die op basis van dat besluit was verleend, ging onderuit. Op 27 mei jl. is weer een dergelijk aanwijzingsbesluit gesneuveld, deze keer van gemeente Den Haag. Er was een omgevingsvergunning verleend voor een windturbine in afwijking van het bestemmingsplan. Burgemeester en wethouders van buurgemeente Leidschendam-Voorburg maakten bezwaar en stelden beroep en hoger beroep in.

Op grond van artikel 6.5, eerste lid, van het Besluit omgevingsrecht (Bor) kan de omgevingsvergunning (ex artikel 2.12 lid 1 onder a sub 3 Wabo) alleen worden verleend nadat de gemeenteraad heeft verklaard dat hij daartegen geen bedenkingen heeft. De gemeenteraad kan echter categorieën gevallen aanwijzen waarin een verklaring niet is vereist. Burgemeester en wethouders kunnen de omgevingsvergunning waarmee wordt afgeweken van een bestemmingsplan of beheersverordening dan zonder inmenging van de gemeenteraad verlenen.

De wet stelt geen voorwaarden aan voor zo’n aanwijzingsbesluit. De Afdeling Bestuursrechtspraak (hoger beroepsrechter) doet dit wel met een beroep op het rechtszekerheidsbeginsel. Dat komt er grofweg op neer dat een burger moet weten waar hij aan toe is bij overheidsbesluiten. Dat was niet het geval bij het Haagse besluit.

In het Haagse besluit stond dat alleen een verklaring van geen bedenkingen nodig was bij “ruimtelijke relevante ontwikkelingen van enige omvang” en “politiek gevoelige ontwikkelingen”. Dat vindt de Afdeling veel te ruim en algemeen. Dit geeft het college de vrije hand om de gemeenteraad wel of niet om een verklaring van geen bedenkingen te vragen. Ook de onderlinge verhouding tussen de criteria vindt de rechter onduidelijk.

De Afdeling is er dus snel mee klaar: het aanwijzingsbesluit is wegens strijd met de rechtszekerheid onverbindend: voor het project was wel degelijk een verklaring van geen bedenkingen van de gemeenteraad nodig. Nu deze niet is verleend, was het college niet bevoegd de vergunning te verlenen. Daardoor is de vergunning in strijd met de wet.

De Afdeling lost het wel praktisch op. Het college van burgemeester en wethouders krijgt de opdracht om binnen zestien weken een nieuw besluit te nemen. Daar hoort alsnog een verklaring van geen bedenkingen van de gemeenteraad bij.

Zou de gemeenteraad de verklaring weigeren, dan zal het nieuwe besluit inhouden dat B&W de omgevingsvergunning weigeren. Het kan ook zijn dat de gemeenteraad via deze verklaring aan B&W opdraagt bepaalde voorschriften aan de omgevingsvergunning te koppelen. Daaraan is het college – en bijgevolg ook de vergunninghouder – gebonden.

De rechter herstelt hier dus de taakverdeling die de gemeenteraad zelf uit het oog is verloren. Het afwijken van een bestemmingsplan houdt immers in dat er te zijner tijd nieuwe regels moeten worden vastgesteld in het bestemmingsplan voor de windturbine en dat is een taak van de gemeenteraad. Om in de toekomst niet voor een voldongen feit te staan, moet de gemeenteraad nu al meebeslissen over de omgevingsvergunning. Als de omgevingsvergunning niet past in het beleid van de structuurvisie(s) is ook nog eens sprake van nieuw beleid. Ook dat behoort bij uitstek tot het takenpakket van de gemeenteraad.

Een gemeenteraad die een deel van haar taak aan het college van B&W wil overlaten moet daar dus goed over nadenken. Voor de burger moet bovendien duidelijk zijn over welke situaties het gaat.

Wordt het vragen van een verklaring van geen bedenkingen door de ambtenaren en het college ervaren als een lastige hobbel in het proces, dan wordt het tijd om een praktische oplossing te vinden. Vindt de raad het zelf een belasting van de vergaderingen om vaak over omgevingsvergunningen te moeten praten, dan is een beter en concreter aanwijzingsbesluit nodig.

Ik vermoed dat er veel gemeenten zijn waar aanwijzingsbesluiten van de strekking van Smallingerland en Den Haag zijn genomen. Hoog tijd dus om te kijken of dat niet moet veranderen. Anders krijgt de gemeenteraad het alsnog heel druk met besluiten over omgevingsvergunningen! En dat was nu precies niet de bedoeling van het aanwijzingsbesluit van destijds…..

[1] De verklaring van geen bedenkingen wordt behandeld in het boek RO voor raadsleden en bestuurders in paragraaf 13.10.

  bestemmingsplan, gemeenteraad, omgevingsvergunning, sturing door de raad


Reactie(s)

Er zijn nog geen reacties op dit artikel.



Naam


Email


Uw reactie








ABONNEER
je op deze Blog via E-mail

Vul je emailadres in om in te schrijven op deze blog en emailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

MENSELIJK
Oog voor mens en omgeving binnen de juridische puzzel.
NIEUWE STRUCTUREN
RO gaat nog te veel over de geijkte paden. Durf die los te laten.
DRAAGVLAK
RO bekijk je vanuit alle invalshoeken. Alleen dan krijg je mensen mee.